Tak więc ideą zasadniczą Fundacji jest zachęcanie ludzi i wspieranie w pozytywnym postrzeganiu, niwelowanie lęku i cierpienia. Oraz propagowanie wiedzy jaką pomija się w akademickich nauczaniach. Wiedzy o tym jak być szczęśliwym. Modne są już wszelkiego rodzaju treningi i szkoły kreatywności, rozwoju, etc. Ale nie chodzi mi o to jak naumieć się wywoływać pozytywne reakcje u innych. Nie w tym rzecz by uczyć się oszukiwać wyglądem, zachowaniem, postawą. To tylko pozory, manipulacja tak jak tzw. "dobre wychowanie", by intencje zostały dobrze ukrywane. Więc nie o naukę dobrych manier chodzi, sztampy i sztuczności. Nie mówię by nie dbać o maniery i zasady, ale najważniejszą jest świadomość kim naprawdę jestem i po co mi to wszystko. By chociaż uświadomić sobie, że jestem jak gracz zapętlony w kolejne gry. Gra jaką zwiemy życiem pochłania, ogranicza świadomość do tego stopnia, że przestajemy wierzyć, że istnieje coś poza nią.

W dzieciństwie trapiło mnie pytanie - czy wiedza o głupotach może być mądrością :). Często bywamy ograniczani nawet skrajnie do jednej dziedziny z racji zawodu jaki wykonujemy, pasji..... I rzeczywiście zawęża to horyzonty, wykoślawia świadomość. Patrzymy jak przez lunetę, czy kalejdoskop widząc szczegółowo fragment, patrząc tak za długo wierzymy, że stanowi wszystko, albo nawet zdając sobie sprawę z tego, że jeszcze coś istnieje ignorujemy to. Świadomość zbyt ograniczana do reguł, zasad, dygmatów nie pozwala spojrzeć obiektywnie. Ludzie percepujący wciąż w arei takich ograniczeń nie są w stanie przekroczyć mentalnych ram. Warto mieć otwarty, elastyczny umysł. "Skrzywienie zawodowe" skąd się to wzięło? Mój znajomy mówi, że urzędnicy i mundurowcy mają "kwadratowe mózgi". "Skiny" ponoć też ;). Więc jednym z celów Fundacji jest też by "mózgi nam się zaokrąglały" ;)). Mówiąc krótko: - "wyluzuj chłopie nie jesteś na służbie" ;).

Szkoły nie uczą jak być szczęśliwym i najbardziej wykształceni kierunkowo, "inteligentni" ludzie bywają skrajnie nieszczęśliwi. Szkoły uczą jak być "trybikiem w systemie", mamiąc, że wtedy będziemy szczęśliwie żyć. I wielu bywa zdziwionych, że wygodnie to nie zawsze znaczy szczęśliwie. Znam farmaceutę, jaki wytworzył pełen komfort egzystencji, jednak zawiedziony, że nie ma w tym szczęścia (szczęściem była nadzieja na to, że w tym jest szczęście) zażył super truciznę. Niektórzy wybitnie wykształceni przypominają twarde dyski komputera napakowane masą wiedzy jaka jednak przytłacza zupełnie.

Osobiście moją radością byłoby widzieć zmianę serca u ludzi niezdolnych do empatii, zamkniętych w kokonach egoizmu i innych ograniczających izmów. I zmiana sposobu myślenia u doświadczających niedostatków tak by mogli doświadczać szczęścia, miłości i dzięki temu się rozwijać. Kiedy ludzie jacy w tej chwili utrzymują intencje, wierzenia, myśli i emocje negatywne otrzymają inną wiedzę i możliwość i świadomość tego wyboru, przyjemniejszy będzie ten światek dla wszystkich.